Speltherapie is een prettige en speelse methode om problemen in de ontwikkeling op te sporen en te behandelen. Via spel kan een kind positieve ervaringen opdoen, onderdrukt leed verwerken of meer van zichzelf laten zien.

Speltherapie kan goed worden ingezet bij:

• het opheffen van gevoelsblokkades;
• het uiten van emoties;
• Het vormgeven aan emoties;
• het verwerken van emoties;
• het verwerken van traumatische ervaringen;
• het verkrijgen van meer ik-sterkte.

Tijdens speltherapie brengt een kind zijn emotionele wereld tot uiting. Het kind bepaalt zelf met welke materialen het speelt, hoe lang het speelt, welke verhalen het bedenkt, wat de aard van het spel is en de rol van de therapeut. Spel onderscheidt zich van de realiteit en hier gelden niet de (opvoedkundige) regels van thuis. Het kind voelt zich vrij om zijn emoties te laten zien. Over deze emoties wordt geen oordeel geveld. Een kind hoeft zich niet aan te passen aan zijn omgeving en dus is het niet nodig zijn emoties, behoeften en frustraties te onderdrukken. Het kind mag volledig zijn wie het is waardoor het ik- sterkte kan verwerven. Hierdoor leert het kind zijn eigen oplossingen bedenken voor problemen.

Tijdens het spel kan een kind ondersteuning van de therapeut krijgen die meespeelt en het spel verwoordt. Op deze manier ervaart het kind de steun om een moeilijke situatie te verwerken of een probleem aan te gaan. oeilijk situaties kunnen spelenderwijs (opnieuw) doorleefd worden. Een kind dat bijvoorbeeld bang is voor prikjes kan dit leren in een veilig poppenspel waarbij het zelf de regie in handen neemt. Of een kind dat bang is om in het dagelijks leven zijn grenzen aan te geven kan dit leren tijdens spel. Als het kind in het spel de veiligheid ervaart dat hij  ‘nee’ mag zeggen en dit genoeg oefent zal hij dit ook kunnen toepassen in het dagelijks leven.  

Speltherapie geeft kinderen de mogelijkheid om binnen een veilige fantasiewereld van een afstand naar zichzelf te kunnen kijken. Hierdoor kunnen emoties en verlangens naar buiten gebracht worden die een kind in het dagelijks leven verborgen houdt. Verborgen emoties en verlangens leiden vaak tot storend gedrag. Door speltherapie vinden ze een positieve uitlaatklep. Door het gebruik van fantasie heeft het kind de mogelijkheid zich dingen voor te stellen of te herinneren of om een nieuwe werkelijkheid te bedenken waarbij gespeeld en geëxperimenteerd kan worden. Nieuw gedrag kan worden eigengemaakt. Het spel is dan een veilige plek waarbinnen het kind fouten mag maken zonder dat het daarop wordt afgerekend. Belemmeringen die de ontwikkeling in de weg staan kunnen worden opgeheven. Het kind kan hierdoor zijn wie hij is!